Tarantula Nevel von NASA and Space

Über "Tarantula Nevel"

von NASA and Space

Über das Kunstwerk

Tarantula Nevel (NIRCam beeld) - Emissienevel in de Grote Magelhaense Wolk

Afstand: 70.000 lichtjaar (52.000 parsecs)
Afmetingen: Beeld is 7,24 boogmin breed (ongeveer 360 lichtjaren)

Op dit mozaïekbeeld van 340 lichtjaar breed toont Webbs Nabije-Infrarood Camera (NIRCam) het stervormingsgebied van de Tarantulanevel in een nieuw licht, met tienduizenden nooit eerder geziene jonge sterren die voorheen in kosmisch stof waren gehuld. Het meest actieve gebied lijkt te fonkelen met massieve jonge sterren, die er lichtblauw uitzien. Verspreid tussen hen zijn er nog ingesloten sterren, die er rood uitzien en nog uit de stoffige cocon van de nevel moeten komen. NIRCam kan deze met stof bedekte sterren waarnemen dankzij zijn ongekende resolutie bij nabij-infrarode golflengten.

Linksboven de cluster van jonge sterren en de top van de nevelholte is een oudere ster te zien met de kenmerkende acht diffractiepieken van NIRCam, een artefact van de structuur van de telescoop. Als je de bovenste centrale piek van deze ster naar boven volgt, wijst hij bijna naar een kenmerkende bel in de nevel. Jonge sterren die nog omgeven zijn door stof, blazen deze bel op en beginnen hun eigen holte uit te houwen. Astronomen hebben twee spectrografen van Webb gebruikt om dit gebied van dichtbij te bekijken en de chemische samenstelling van de ster en het omringende gas te bepalen. Deze spectrale informatie zal astronomen vertellen hoe oud de nevel is en hoeveel generaties van stervorming hij heeft gekend.

Verder weg van de kern van jonge, hete sterren krijgt koeler gas een roestkleur. Dit vertelt sterrenkundigen dat de nevel rijk is aan complexe koolwaterstoffen. Dit dichte gas is het materiaal waaruit toekomstige sterren worden gevormd. Als winden van de zware sterren gas en stof wegvegen, zal een deel ervan zich opstapelen en, met de hulp van de zwaartekracht, nieuwe sterren vormen.

NIRCam is gebouwd door een team van de Universiteit van Arizona en het Advanced Technology Center van Lockheed Martin.

Credits:
BEELD: NASA, ESA, CSA, STScI, Webb ERO Productieteam